καταυαίνω

καταυαίνω και καθαυαίνω (Α)

(επιτ. τ. τού αυαίνω*) καταξεραίνω, καταστεγνώνω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + αὐαίνω «ξεραίνω, στεγνώνω»].